Panda wielka zamieszkuje lasy
bambusowe na wysokości 1200–4100 m
n.p.m.[2](zimą schodzi do 800 m n.p.m.). Jej przynależność do
drapieżnych nie ulega wątpliwości, jednak w rzeczywistości odżywia się pędami roślin (najwięcej żywi się pędami bambusa), nie gardzi też
rybami i małymi
gryzoniami. Klasyfikacja pandy do zwierząt drapieżnych spowodowana jest budową układu pokarmowego. Jest on zbudowany jak u zwierząt spożywających pokarm mięsny. Z tego powodu panda musi jeść bardzo dużo, nawet do 40 kg dziennie. Spowodowane jest to tym, że panda trawi tylko 25% spożytego pokarmu (gdy na przykład
krowy trawią 80% spożytego pokarmu)
[4]. Przez długi czas była zaliczana do rodziny
szopowatychjako odległy krewny
pandy małej, jednak badania genetyczne wykazały, że panda wielka jest spokrewniona z niedźwiedziami, od których oddzieliła się we wczesnym rozwoju rodziny
niedźwiedziowatych. Jej najbliższym krewnym jest
niedźwiedź andyjski.
Panda wielka należy do zwierząt narażonych na wyginięcie, głównie wskutek stopniowego ograniczania obszarów dla niej dostępnych, ale także niskiej
rozrodczości.
